Afscheid, schoolreisje, sposoring en weer afscheid

Dag lieve vrienden familie en trouwe volgers,

Hierbij mijn laatste Sri Lanka verhaal vanaf de Nederlandse bodem. Ik ben inmiddels alweer een week thuis en begin langzaam in het ritme te komen. Het werktempo ligt hoog en iedereen is opzoek naar een baantje welke ze moeilijk kunnen vinden... Welkom in Nederland..;)

Ik heb soms nog het gevoel tussen wal en schip te zitten. Ik ben niet meer in Sri Lanka en Nederland voelt wel weer vertrouwd, maar ergens klopt het nog niet.. Ik kom er net achter dat ik nog niet alle spullen heb opgeruimd en dat overal nog spullen liggen. Nu dat allemaal is opgeruimd kan ik dan eindelijk mijn laatste verhaal type. Ik heb het lang uitgesteld, want wou misschien ook nog niet geloven dat het over is. Hierbij dan toch mijn verhaal van de laatste week, om jullie op de hoogte te houden en deze periode voor mij op waarbenjij af te kunnen sluiten..

De laatste stage week:
Na onze ontzettend drukke maar zeer leuke circus zondag begon onze laatste week. Deze week stond in thema van afscheid nemen. We hadden een mooi schema gemaakt en alle afscheidscadeaus al geregeld. We waren er ook klaar voor om afscheid te nemen, maar echt zin... We hebben in onze therapie sessie individueel afscheid genomen van alle jongens. Zij mochten bepalen wat ze gingen doen. Ik kan jullie zeggen dat ik heel wat beter ben geworden in badminton! Het was erg leuk en tegelijk jammer om afscheid van ze te nemen. Ik ging vaak extra mijn best doen om ze nog iets mee te geven voor de laatste keer en maakte altijd een feestje! Ik heb hier heel erg van genoten, maar door al die leuke feestjes vloog de tijd! Naast het afscheid nemen van de jongens hadden we ook nog wat papier werk te doen, dit zal ik niet zo gaan missen, maar ben bang dat dit later alleen nog maar meer wordt! Donderdag was onze laatste stagedag, want we gingen vrijdag op schoolreisje!!

Schoolreisje:
We hebben in de twee dagen zo'n 22 uur in de bus gezeten, watervallen gezien, een stuwmeer, botanische tuin, melkfabriek(met Nederlandse koeien!), theeplantages, koloniale huizen, dé snelweg van Sri Lanka en heel erg veel prachtige en vooral weer diverse natuur. We reden van de jungle langs het strand door naar de bergen. Dit was wel een temperatuurschok van zo'n 30 naar 13graden!(wat ik nu ook weer bij terugkomst had!). Ze hebben in een leuk maar simpel huisje overnacht(iets wat moeilijk te vinden is voor rolstoelers). Iedereen heeft dankzij de kok weer heerlijk en vooral vers gegeten. Iedereen heeft veel foto's van elkaar gemaakt en misschien ook wat van de omgeving;) In de bus was het een groot feest! Trommels, zingen en klappen zorgde voor veel pret en gedans! Het belangrijkste is dat zowel de jongens als al het personeel van Hellabeem en wij een prachtige onvergetelijke ervaring hebben gehad en ontzettend veel plezier!!

Afscheid Hellabeem:
De dag na het schoolreisje was de dag dat Nicole en ik van Hellabeem afscheid gingen nemen. Veel jongens waren echt gebroken van het schoolreisje, maar dat vonden ze het meer dan waard. In de ochtend gingen we onze tas pakken en nu voorgoed.. We konden ons er niets bijvoorstellen dat we echt gingen.. Als afsluiting wouden we na de lunch vertrekken. Toen we hebben eerst nog heerlijk gegeten en Nicole en ik trakteerde op ijs(was een goed idee van je Peter!). Na het toetje werden wij hartelijk bedankt en wij waren hun zeer dankbaar. Tijdens al deze bedankjes hadden Nicole en ik het wel zwaar, want nu gingen we toch echt! Samen met de jongens hebben we onze tassen in de auto gelegd en brachten Jan en Helene ons weg. Zij brachten ons naar de kust waar Hanneke al op ons zat te wachten. Gek was het zeg om te bedenken dat ik voorlopig niet meer terugkom op Hellabeem.. Zeker nadat we ook van Jan en Helene afscheid hadden genomen werd het echt definitief.. Onze stage was afgelopen, het gene waar ik zolang naar uit had gekeken zat erop.. Deze realisatie lijkt nu in dit type pas binnen te komen, maar wat een ervaring zeg!! Ik had het voor geen goud willen missen!!

De Laatste dagen:
Mijn laatste dagen in Sri Lanka heb ik met Hanneke en Nicole doorgebracht aan het strand. Hier hebben we heerlijk liggen luieren, tas ingepakt en het al veel over thuis gehad.. Wie komt ons ophalen, wat willen we als eerste doen, wat gaan we eten en wat hebben we er zin in(Toch?). Nouja zin of niet we gingen echt alweer naar huis! Maar het was ook iets waar we samen naar toe hebben geleefd en naar uit hebben gekeken, dus we waren er aan toe. Natuurlijk hebben we ook nog de laatste dingen gekocht die we wouden hebben en hebben we vooral genoten! Hanneke en Nicole vlogen een dag eerder dus ik heb in Sri Lanka afscheid genomen van de dames. De dag erop was het mijn beurt. Ik heb een prima vlucht gehad en heerlijk filmpjes zitten kijken. Aangekomen op Dusseldorf stonden daar mijn vader, zus en vriendin mij op te wachten! Ik ben er weer!

Sponsorgeld:
Hier heb ik het al die tijd nog niet overgehad! Echter zijn de gedoneerde centen niet in mijn zak verdwenen heb ik een lijst van wat wij ermee hebben gedaan:

- Voor de jongen met het blaas probleem hebben Jullie krukken gekocht, want hij gebruikt zijn rolstoel niet meer!
- Een van de jongens wou een prothese welke hij gratis heeft gekregen in het centre of handicap, maar zijn reis en voeding werd niet vergoed, dit hebben Jullie gesponsord!
- Sommige daken op Hellabeem begonnen wat te lekken. Jullie hebben de reparaties aan het dak betaald!
- Het onvergetelijke schoolreisje wat niet alleen de jongens maar ook de stafleden hun ogen heeft open gedaan van zowel het land als hun cultuur en maatschappij waar zij normaal gesproken buiten worden gehouden. Dit is ook door Jullie gesponsord.
- Om ook iets te donderen wat blijft hebben Jullie een bijdrage geleverd aan het bouwen van een waterput zodat Hellabeem voortaan altijd genoeg schoon drinkwater heeft!

Namens zowel de jongens als heel Hellabeem, ontzettend bedankt!!!!

Ja lieve mensen het zit erop.. Ik heb een prachtige ervaring opgedaan welke ik nooit zal vergeten. Iedereen heel erg bedankt voor het lezen van mijn stukjes! Ik heb altijd erg genoten van de reacties van Nederlandse, Nepalese, Costaricaanse of andere bodem! Ja ik ben nu echt weer in Nederland en kom iedereen heel graag zo snel mogelijk opzoeken!!!

Heel veel liefs en groetjes,

Paul