Week twee, met nieuwe verhalen
Door: Paul Buers
Blijf op de hoogte en volg Paul
31 Januari 2012 | Sri Lanka, Ibbawala
Dag lieve mensen,
Hierbij weer een update vanuit het echte verre oosten. De tweede week zit er alweer op en de meeste dingen gebeuren nu al voor de zoveelste keer.
Niet alles natuurlijk.. Zo hebben wij afgelopen week weer een aantal dingen meegemaakt.
Ik heb me voor het eerst niet zo lekker gevoeld, dit hield in duizelig en beetje futloos. Dit heb ik al vaker gehad deze week, maar is vaak gevolg van te weinig rust, vocht en of eten.. Dus als ik aan alle 3 deze punten werk voel ik me vaak weer ''fit to go''. Dit heeft tot nu toe (gelukkig) altijd gewerkt!
In de tweede week hebben zowel Nicole als ik onze eerste PMT interventies gedaan. Zo werd een van de jongens gefrustreerd dat hij iets niet kon, net zoals hij ook wel is gefrustreerd is op zijn lichaam dat zijn lichaam iets niet kan..
Zo ben ik ook in iemands rolstoel gaan zitten, en hem mij laten duwen. Deze jongen kan wel lopen, maar heel langzaam. Hij heeft een zwakke blaas en snel bij het toilet zijn zit er lopend niet in voor hem. Hij oefent wel veel met lopen, maar iemand anders duwen en dus de rollen omdraaien vond hij wel prachtig!
Veel jongens houden zich ook graag erg groot voor andere jongens, en willen zich niet laten kennen. Grens aangeven doen ze niet of nauwelijks. Ik ben met iemand als een ballenmachine gaan overgooien, in een steeds sneller en harder tempo totdat het genoeg was voor hem. Sommige laten zich echt lang afmatten voordat ze aangeven dat het genoeg is. Als ik achteraf aangeef wat de bedoeling was, knikken ze vaak en snappen ze goed wat ik bedoel... Of ze er iets van opsteken zal nog moeten blijken!
We hebben ook de echte gecertificeerde fysiotherapeut over de vloer gehad. Deze komt Sameera helpen en kijkt hoe hij het doet. Echter waren Nicole en Ik geen fan van deze man. Sameera en de jongens ook niet begrepen we al snel... Hij keek de jongens niet aan als hij ze behandelde, kon ons iets vragen, maar als we antwoord gaven liep hij rustig weg alsof het hem niks interesseerde. Hij was ook veel hardhandiger voor de jongens dan Sameera, en sommige waren echt bang voor hem. Aan het einde van de dag was hij ook ineens verdwenen, en richting huis vertrokken.. Heel bizar...
Vorige week vrijdag, zijn we bij een fundatie legging geweest van een huis van een van de jongens. Zijn huis stond op instorten, en heeft een paar nieuwe kamers gekregen van sponsoren van Hellabeem. Deze worden nu gebouwd. Voordat hier ook maar iets gebouwd wordt, moet eerst de grond gezegend worden door monniken en precies volgens de juiste horoscoop. Wij als witten en dus belangrijke mensen moesten hier natuurlijk bij aanwezig zijn voor deze jongen. Kort gezegd hebben we op tuinstoelen naar een stuk grond gekeken, waar na de zegening de bouwvakkers gingen beginnen. Nadat ze begonnen waren moesten wij naar binnen waar we volgestopt werden met hapjes en thee. We zaten gezellig met ze allen knus bij elkaar in het woonkamertje. Heel bijzonder en gek om mee te maken dat je als wit persoon, zo'n status in je schoot geworpen krijgt, alleen door het kleurtje en je afkomst.
Helene heeft ons ook een rondleiding gegeven in het grote ziekenhuis van Galle. Het was groot, er lag niet veel troep op de grond, maar schoon is echt andere koek, en het rook er heel vreemd(soms stonk het ook) en dat wij in Nederland kunnen klagen over fruitvliegjes op de afdeling, hier gebeurt alles met open ramen en je wordt nog net niet in de openlucht geopereerd. Waar ik me het meest over verbaasd heb is dat in de wachtkamers alle patiënten zitten. Van mensen op brancard,mensen met hun infuus in de hand, mensen met huiduitslag, openwonden en botbreuken, alles zat volgepropt in dezelfde wachtkamer. We begrepen van Helene dat als ze hier met een van de jongens is, ze vaak van het kastje naar de muur gestuurd word. Voor de jongens die moeilijk lopen is dat dus echt een dagtaak!
Afgelopen weekend waren Chantal en Hanneke op bezoek gekomen vanuit Kandy. Super leuk dat ze langs zijn gekomen. Heel gek maar wel echt heel leuk om hun alles hier te laten zien. Grappig dat wij hun alles al zo makkelijk lieten zien alsof we er al weken zitten, terwijl we dezelfde rondleiding nog geen twee weken eerder kregen. Natuurlijk zijn we een dagje naar het strand geweest en ze moesten ook aan het surfen geloven! Viel goed in de smaak, en 's avonds hebben we nog heerlijk hapje gegeten met ze allen. GOOD LIFE!
Op zondag zijn ze weer terug naar Kandy gegaan, en wij zijn een stuk met ze meegereisd. Wij gingen naar Hikkaduwa, want Nicole wou een lycrashirt voor het surfen en ik moest nieuwe vinnen hebben.. Mijne waren de dag ervoor kapot gegaan! Flink balen, want het is een dure grap! Ik heb ze daar ook gelijk uitgeprobeerd, maar kwam er achter dat ik nog niet zo goed kan surfen... Dacht een goede golf te zien, maar toen ik er boven op zat en wou gaan, heb ik hem toch maar laten schieten... Denk dat ik ruim twee keer mijn lichaamslengte naar beneden keek.. Was toch net iets te hoog gegrepen!;) Maar was wel een lekkere golf! 's Avonds pilsje gekocht en op ons verandaatje nog heerlijk muziekje geluisterd en gechilld.
Maandag was Sameera er nog niet (zijn zusje was ziek en dan ga je niet naar je werk), dus hebben Nicole en ik weer een grote schoonmaak gedaan. Lekker soppen en wassen zodat we weer een mooie schone kamer hebben en een heerlijk fris bedje! Verder ons boekje bijgewerkt, liep bijna al een week achter!
Ik vertelde Nicole net dat ik een kort verhaal ging plaatsen, omdat ik er niet zo'n zin in had.. Maar als ik nu zo bezig ben is het toch wel leuk om te doen, en wordt het al snel langer dan gedacht! Ik hoop dat jullie het graag lezen!
Heel veel liefs en groetjes van uit het echte verre oosten,
Paul
PS: Hij is weer gelukkig weer door Nicole haar doorlees check gekomen!!;)
Hierbij weer een update vanuit het echte verre oosten. De tweede week zit er alweer op en de meeste dingen gebeuren nu al voor de zoveelste keer.
Niet alles natuurlijk.. Zo hebben wij afgelopen week weer een aantal dingen meegemaakt.
Ik heb me voor het eerst niet zo lekker gevoeld, dit hield in duizelig en beetje futloos. Dit heb ik al vaker gehad deze week, maar is vaak gevolg van te weinig rust, vocht en of eten.. Dus als ik aan alle 3 deze punten werk voel ik me vaak weer ''fit to go''. Dit heeft tot nu toe (gelukkig) altijd gewerkt!
In de tweede week hebben zowel Nicole als ik onze eerste PMT interventies gedaan. Zo werd een van de jongens gefrustreerd dat hij iets niet kon, net zoals hij ook wel is gefrustreerd is op zijn lichaam dat zijn lichaam iets niet kan..
Zo ben ik ook in iemands rolstoel gaan zitten, en hem mij laten duwen. Deze jongen kan wel lopen, maar heel langzaam. Hij heeft een zwakke blaas en snel bij het toilet zijn zit er lopend niet in voor hem. Hij oefent wel veel met lopen, maar iemand anders duwen en dus de rollen omdraaien vond hij wel prachtig!
Veel jongens houden zich ook graag erg groot voor andere jongens, en willen zich niet laten kennen. Grens aangeven doen ze niet of nauwelijks. Ik ben met iemand als een ballenmachine gaan overgooien, in een steeds sneller en harder tempo totdat het genoeg was voor hem. Sommige laten zich echt lang afmatten voordat ze aangeven dat het genoeg is. Als ik achteraf aangeef wat de bedoeling was, knikken ze vaak en snappen ze goed wat ik bedoel... Of ze er iets van opsteken zal nog moeten blijken!
We hebben ook de echte gecertificeerde fysiotherapeut over de vloer gehad. Deze komt Sameera helpen en kijkt hoe hij het doet. Echter waren Nicole en Ik geen fan van deze man. Sameera en de jongens ook niet begrepen we al snel... Hij keek de jongens niet aan als hij ze behandelde, kon ons iets vragen, maar als we antwoord gaven liep hij rustig weg alsof het hem niks interesseerde. Hij was ook veel hardhandiger voor de jongens dan Sameera, en sommige waren echt bang voor hem. Aan het einde van de dag was hij ook ineens verdwenen, en richting huis vertrokken.. Heel bizar...
Vorige week vrijdag, zijn we bij een fundatie legging geweest van een huis van een van de jongens. Zijn huis stond op instorten, en heeft een paar nieuwe kamers gekregen van sponsoren van Hellabeem. Deze worden nu gebouwd. Voordat hier ook maar iets gebouwd wordt, moet eerst de grond gezegend worden door monniken en precies volgens de juiste horoscoop. Wij als witten en dus belangrijke mensen moesten hier natuurlijk bij aanwezig zijn voor deze jongen. Kort gezegd hebben we op tuinstoelen naar een stuk grond gekeken, waar na de zegening de bouwvakkers gingen beginnen. Nadat ze begonnen waren moesten wij naar binnen waar we volgestopt werden met hapjes en thee. We zaten gezellig met ze allen knus bij elkaar in het woonkamertje. Heel bijzonder en gek om mee te maken dat je als wit persoon, zo'n status in je schoot geworpen krijgt, alleen door het kleurtje en je afkomst.
Helene heeft ons ook een rondleiding gegeven in het grote ziekenhuis van Galle. Het was groot, er lag niet veel troep op de grond, maar schoon is echt andere koek, en het rook er heel vreemd(soms stonk het ook) en dat wij in Nederland kunnen klagen over fruitvliegjes op de afdeling, hier gebeurt alles met open ramen en je wordt nog net niet in de openlucht geopereerd. Waar ik me het meest over verbaasd heb is dat in de wachtkamers alle patiënten zitten. Van mensen op brancard,mensen met hun infuus in de hand, mensen met huiduitslag, openwonden en botbreuken, alles zat volgepropt in dezelfde wachtkamer. We begrepen van Helene dat als ze hier met een van de jongens is, ze vaak van het kastje naar de muur gestuurd word. Voor de jongens die moeilijk lopen is dat dus echt een dagtaak!
Afgelopen weekend waren Chantal en Hanneke op bezoek gekomen vanuit Kandy. Super leuk dat ze langs zijn gekomen. Heel gek maar wel echt heel leuk om hun alles hier te laten zien. Grappig dat wij hun alles al zo makkelijk lieten zien alsof we er al weken zitten, terwijl we dezelfde rondleiding nog geen twee weken eerder kregen. Natuurlijk zijn we een dagje naar het strand geweest en ze moesten ook aan het surfen geloven! Viel goed in de smaak, en 's avonds hebben we nog heerlijk hapje gegeten met ze allen. GOOD LIFE!
Op zondag zijn ze weer terug naar Kandy gegaan, en wij zijn een stuk met ze meegereisd. Wij gingen naar Hikkaduwa, want Nicole wou een lycrashirt voor het surfen en ik moest nieuwe vinnen hebben.. Mijne waren de dag ervoor kapot gegaan! Flink balen, want het is een dure grap! Ik heb ze daar ook gelijk uitgeprobeerd, maar kwam er achter dat ik nog niet zo goed kan surfen... Dacht een goede golf te zien, maar toen ik er boven op zat en wou gaan, heb ik hem toch maar laten schieten... Denk dat ik ruim twee keer mijn lichaamslengte naar beneden keek.. Was toch net iets te hoog gegrepen!;) Maar was wel een lekkere golf! 's Avonds pilsje gekocht en op ons verandaatje nog heerlijk muziekje geluisterd en gechilld.
Maandag was Sameera er nog niet (zijn zusje was ziek en dan ga je niet naar je werk), dus hebben Nicole en ik weer een grote schoonmaak gedaan. Lekker soppen en wassen zodat we weer een mooie schone kamer hebben en een heerlijk fris bedje! Verder ons boekje bijgewerkt, liep bijna al een week achter!
Ik vertelde Nicole net dat ik een kort verhaal ging plaatsen, omdat ik er niet zo'n zin in had.. Maar als ik nu zo bezig ben is het toch wel leuk om te doen, en wordt het al snel langer dan gedacht! Ik hoop dat jullie het graag lezen!
Heel veel liefs en groetjes van uit het echte verre oosten,
Paul
PS: Hij is weer gelukkig weer door Nicole haar doorlees check gekomen!!;)
-
31 Januari 2012 - 16:57
Zuz:
Heerlijk heerlijk heerlijk! Fijn weer om zo van alles te lezen. IK kom ook gewoon al zo snel naar je toe!!! Joepie! x -
31 Januari 2012 - 20:07
Mam:
heel goed om je te horen. -
01 Februari 2012 - 06:59
Loes P:
Paul, wat een mooie en leuke dingen maak je mee! Deze week voor het eerst begonnen bij het ambulatorium. Bevalt tot nu toe erg goed! Groetjes, Loes -
01 Februari 2012 - 08:04
Linda:
Je bent al lekker bezig zo te horen! En volgens mij heb je t ook wel naar je zin! Dat surfen maakt mij wel beetje jaloers hoor!! -
01 Februari 2012 - 13:25
Roos:
Ooh paul, geweldig om te lezen! fijn ook dat je het weer naar je zin hebt ondanks je zwakte(ziek) momentjes. -
01 Februari 2012 - 20:09
Je Zusje Uit Zwolle:
LIEVERD, wat heerlijk om weer iets van je te lezen! Ik denk die mailt me nog wel terug ;) Begrijp dat je het druk hebt.. Fijn om te lezen dat het zo goed met je gaat en dat je zo met iedereen goed kan omgaan, ook met die jongens! Haha die golven, super vet. Ik hoor hier ook veel over surfen. Pedro is er namelijk! Moppie tot snel via mails i hope. Hier is het nu -11 en school is vandaag weer begonnen. Wel saai hoor zonder jou.. Mis je goed! Schat heel heel heel veel plezier en tot heel snel.. KUSKUS -
02 Februari 2012 - 13:54
Frank:
kerel,
vet om te lezen man. heb nu toch wel een beetje spijt dat ik geen buitenland stage doe..
geniet ervan,
groetjes -
02 Februari 2012 - 17:44
Ron En Helga:
Leuke verslagen en wat een ervaring. We zien weer uit naar de volgende....
Gr. Uit een koud Epe -10! -
03 Februari 2012 - 06:48
Michiel Warmerdam:
Hey Paul!
Wat onwijs leuk om allemaal te lezen en om de foto's te zien! Grappig dat 1 land ons scheidt, maar dat dat genoeg kilometers zijn om een behoorlijk temperatuursverschil te hebben. Ik blijf je volgen, echt leuk!!
Namaste Michiel -
04 Februari 2012 - 16:00
Maritha:
Paulo! Heb ik je dus echt net gemist he, bagger! We konden bijna naar mekaar zwaaien in het vliegtuig.
Maar jongen, GENIET!!! Voor je t weet zit je weer hier. Maar ik heb dr het volste vertrouwen in dat je dat wel doet ;)
Wat een mooi land trouwens en in de eerste weken veel indrukken he! Succes en enjoy!!! xx -
06 Februari 2012 - 10:01
Pa:
Gelukkig ervaar en leer je zo nogal wat als ik je verslag lees.. Al die foto's: 't is toch een werkstage of 5 maanden vakantiepret? -
06 Februari 2012 - 13:19
Wouter:
Hey dude,
Zo te horen op je het daar super goed na je zin. Mooi om te horen/lezen wat je allemaal meemaakt enz.
Kijk alweer uit naar je volgende verhaal. Hier in NL gaat alles prima, en is het super koud, haha. greetz -
08 Februari 2012 - 18:06
Mirjam:
Wederom genoten van je verhalen. Je kamer ziet er wel leuk en vooral netjes uit!!!! Fijn dat je zo stage en vakantie kan combineren. Dat surfen ziet er gaaf uit.geniet er maar van!!! Groetjes Mirjam en walborgh en kids -
08 Februari 2012 - 20:19
Jolien:
Heee Paul,
Wat leuk om je verhalen te lezen, je maakt wel wat mee daar zeg! Ook wel heftig volgens mij als ik sommige foto's zie. Maar super dat je het naar je zin hebt. Heel veel plezier en succes nog!
Liefs, Jolien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
