Vrienden, Mozaïek en de Blues

Lieve familie en vrienden,

Ik ben nu net op mijn kamer achter mijn laptop beland. Vandaag heeft het voor het eerst echt hard geregend. Het leek op een tropische bui, maar het waaide minder en het was met 20min alweer voorbij.. Daar waren we wel echt aan toe! Het wordt de afgelopen weken steeds heter, in opbouw naar de heetste maand april. De hitte is vergelijkbaar met die in Nederland, net zo benauwend. De zon brand echt op je bolletje en snijdt in je nek. Nergens ben je meer veilig, zelf binnen liggend op bed zweet ik me de rambam..

Toch heb ik net een safeheaven bezocht. Jan en Helene hebben hier hun huis met een airco ruimte, en laten ze nou vandaag een masseur voor mij besteld hebben, in die ruimte! Heerlijk me voor weinig totaal onder laten oliën. Een man die je een uur lang voor je werkt en zegt dat je niks hoeft te doen.(Ja, ik heb soms iemand nodig die tegen me zegt dat ik nu even niks moet doen..)Maar het is heerlijk, en tijdens het typen laat ik rustig de olie in mijn huid trekken.

Het is namelijk alweer een tijd geleden dat ik weer een verhaal op dit medium heb geplaatst, maar dit zegt niet dat ik weinig aan jullie denk. Toch vind ik het weer hoog tijd om jullie op de hoogte te houden van mijn bezigheden in dit land. Er is in de tussentijd weer veel gebeurt. Ik sloot de vorige keer af met het feit dat ik met mijn zus en haar vriend naar Galle zou gaan.

In deze prachtige aan de kust gelegen stad bevind zich een oud Nederlands fort. Hier hebben we afgesproken en de dag gespendeerd. In dit fort zijn nog een aantal oude Nederlands hervormde kerken. Het is toch gek om namen als Bart, Jan, Piet, Henk en Klaas op de vloer te zien liggen... Ik heb aan jullie allemaal gedacht, toen jullie nog leefden.. Nee gekkigheid, als zeevarende natie hebben wij er een maritiem museum achtergelaten, met alle leuke tripjes en vaartochten die onze voorouders daar hebben gemaakt. Erg leuk om mooi om het in combinatie met een oud historisch gebouw te zien. Om van al dat cultuur uit te waaien hebben we een stuk over de muur van het fort gelopen. Je zou zeggen je bent gek en brandt toch weg in die zon, maar tegendeel werd bewezen sinds we werden gered door een heerlijke frisse wind van zee. Ik had mijn best gedaan maar kwam niet boven die wind uit. De dag erop was simpel, dit bestond uit een rondleiding op Hellabeem en bakken op het strand. Ik moet zeggen dat ik het wel echt heel leuk en wijs vind om iedereen rond te leiden op de plek die tot voorkort nog onbekend was voor mij.

Het weekend erop was Dé kunstenaar Robert Markey hier. Hij heeft 4 dagen volle bak aan onze jongens de kust van mozaïek geleerd. Het was een prachtig en kleurrijk en vooral creatief proces. Robert tekende vissen op de muur, en deze werden belegd met tegels door onze jongens. Ze vonden het prachtig om te doen! We hadden resten tegels opgehaald die anders weggegooid zou worden. Deze mochten ze nog verder kapotmaken, en dit werd uiteindelijk een prachtig kunstwerk! Zo maak je letterlijk iets kapot en bouw je er iets nieuws van! Prachtig om het enthousiasme en fanatisme te zien bij ze. Aan het einde van de 4 dagen hadden we niet alleen vissen... We hadden een complete jungle! Met een luipaard,olifant, slang, cobra, apen en de vissen niet te vergeten;) Ook hadden sommigen een extra project, namelijk een danseres in de eetzaal en een lotusbak bij de ingang. Ontzettend mooi en het geeft echt meer kleur en leven aan de gebouwen.

Dit is echter niet het enige wat Robert met ons heeft gedaan. Dit is wat hij met de jongens heeft gedaan. In de avonduren hadden we vaak een borrel bij Jan en Helene. Hier zijn we erachter gekomen dat hij ook goed gitaar kan spelen. We hebben zo twee avonden met gitaren, wijn, bier en lekker eten de blues gespeeld en gezongen. Jan en ik spelen ook gitaar dus we hadden een muzikale afwisseling, dit waren zeer uitzonderlijk mooie avonden.

Deze wilde weekenden werden daarna vervangen door een weekend schoonmaken, schoolwerk en natuurlijk een dagje strand en surfen! Even een weekendje rust en bijwerken. Dit was als afwisseling en rust heerlijk om alles even te laten bezinken.

Afgelopen weekend is mijn moeder aangekomen in dit prachtige land. Het blijft een drukke bedoeling hier. Zuslief is nog niet weg en moeders staat weer op de stoep. Ik wordt dus goed in de gaten gehouden! Daarnaast nemen ze vaak ook lekkers mee! Dus wij zitten als Hollanders ochtends aan onze eigen tafeltje met pindakaas, vruchtenhagel, speculaashagel en extra dikke hagelslag! Ja wij als buitenlanders houden graag van ons eigenheden, lekkers en anderen hebben daar hier vaak belangstelling en interesse voor, in tegenstelling tot.....

Ahfijn! Natuurlijk bestaat mijn leven hier niet alleen uit weekenden. Al zou ik dat wel soms willen, net zoals ik dat in Nederland ook altijd hoop! Door de week zijn we goed bezig met de doelen die we voor onze jongens hebben gemaakt. Sommige doelen zijn puur lichamelijk, zoals aan het einde van onze periode willen we dat XXXXX 2 cm meer spelingruimte heeft in zijn kuiten als hij veert op de trap. Voor anderen kan het zijn we willen dat hij eerst leert na denken voordat hij iets gaat doen.

We hebben concrete doelen gemaakt om zo doelgericht te kunnen werken. Ik heb zo ook mijn eerste echt duidelijke doorbraak gehad met een van de jongens. Dit was heel bijzonder om mee te maken. Ik was blij dat ik zoiets voor iemand kon betekenen maar dit had twee kanten. Ik kan namelijk zoveel invloed op iemands leven hebben. Het werkte gelukkig prachtig uit en ik zie hem elke dag groeien en hij zit steeds meer als een volwassen persoon in zijn rolstoel. Prachtig! Wat een kik geeft dat!

We hebben zulk leuk contact met de jongens, en we lachen elke dag met ze. Hellabeem lijkt het soms echt een paradijsje. Ik heb het er al vaak overgehad met Nicole. Er is weinig dat wij hier missen. Ik plons elke dag na werk in het zwembad, elke maaltijd wordt voor ons gekookt, we hebben lekkere en schone kamers en in het weekend kunnen we gaan en staan waar we willen. Echter merk ik wel dat we hier afgesloten zitten van de buitenwereld. We zijn hier op elkaar aangewezen en het verbaasd ons beiden nog dat we elkaar de hersens nog niet in hebben geslagen... Het enige wat we echt missen zijn onze vrienden en familie. Gewoon even met anderen ouwehoeren over koetjes en kalfjes en lekker je verhaal kwijt kunnen. Dit zijn toch wel dingen die ik mis.. Dit zijn ook momenten die ik graag een keer wil proberen in te halen als ik weer thuis ben!!;) Achja had ik maar niet weg moeten gaan denk ik dan..

Ondertussen is er een nieuwe nu wel echt tropische storm losgebarsten, nu wel met veel wind en nu wel langer dan 20min.. Onze guard kwam al langs om de lampen aan te doen, want het is dan ook al bijna donker. Hij zat dicht gepakt in een lange regenjas en een stormparaplu waar er nog 9 onder passen.. Hij is goed voorbereid zullen we zeggen.

Het weekend staat weer voor de boeg dus ik sluit weer af met een mooi weekendvooruitzicht. Ik zal dit weekend met Nicole en mijn moeder richting Colombo gaan. Hier gaan wij naar toe met als reden ons visum verlengen, maar de stad bekijken lijkt me ook zeker niet verkeerd! Al heb ik begrepen dat het net zo heet kan zijn als hier en daar komen de stinkende auto's, tuktuks en andere voertuigen nog bij op.. Hierover zal ik jullie hopelijk sneller berichten dan dat jullie op dit bericht hebben moeten wachten.

Voor nu is het klaar, de olie is ingetrokken en mijn buik begint te rammelen. Echter moet ik nog wel iets zoeken om de bui door te komen richting de keuken. Ik ben nog niet zo goed voorbereid..

Heel veel liefs en warme groeten,

Paul